UCIN: Galicia, enferma da súa propia sanidade

Ecos da Comarca/Xeral

José Luis Calo, coordinador de UCIN Galicia, sinala que cada día son máis as galegas e galegos que viven en primeira persoa o deterioro do noso sistema sanitario. "Citas en atención primaria con esperas de máis de quince días, hospitais sen camas suficientes, listas de espera interminables e ambulancias que chegan tarde. A sanidade pública, orgullo de Galicia durante décadas, amosa hoxe síntomas preocupantes de esgotamento".

Subliña que la falta de médicos e enfermeiras non é nova, pero o que antes era un problema puntual converteuse nunha enfermidade crónica. Os contratos temporais, a precariedade e a falta de incentivos empurran os profesionais a marcharse. Os que fican fan o que poden, traballando o dobre para cubrir baleiros que ninguén parece querer encher.

"O relevo xeracional é outro dos grandes desafíos. Moitos médicos de familia están a xubilarse e non hai suficientes substitutos. En moitos centros de saúde do rural, as

consultas repártense entre os poucos facultativos dispoñibles, saturando as súas axendas

e obrigando os pacientes a agardar semanas para seren atendidos. Así, a atención

primaria, que debería ser o corazón do sistema, latexa cada vez con menos forza".

A todo isto súmase, segundo sinala, a redución de camas hospitalarias e o aumento alarmante das derivacións á sanidade privada. Só no ano 2024, Galicia destinou máis de 246 millóns de euros a concertos co sector privado, o que supón un 4,58 % do orzamento sanitario total do Sergas. A sanidade privada galega realiza xa o 27 % das intervencións

cirúrxicas, atende o 22 % das urxencias e xestiona o 20 % das altas hospitalarias.

"Estes datos evidencian que o que se presenta como “colaboración público-privada” está

a converterse nun proceso silencioso de externalización progresiva da atención

sanitaria. É dicir, o que non pode asumir a sanidade pública, trasládase á privada con

fondos públicos. E a cidadanía, mentres tanto, segue agardando por unha consulta ou

unha proba diagnóstica".

Tampouco, sinala, "axuda a falta de transparencia en cuestións sensibles, como a xestión das doazóns de sangue ou os contratos con empresas privadas. A cidadanía ten dereito a

saber como e onde se empregan os seus recursos. A opacidade é síntoma dun sistema

que non só está fallando, senón que parece non querer ser examinado".

Publicidade

Preme na imaxe se queres contactar connosco.

En situacións de emerxencia, salienta, "o panorama non mellora. En demasiadas zonas rurais, a falta de ambulancias converte a distancia nun factor de risco. En sanidade, cada minuto conta, e non é aceptable que haxa galegos e galegas de primeira e de segunda segundo o seu código postal. A equidade territorial non pode seguir sendo unha materia pendente".

Por todo, isto "Galicia necesita un plan serio e valente: estabilidade laboral para os profesionais, reforzo da atención primaria e unha xestión pública transparente. Non se trata de pedir milagres, senón de aplicar sentido común. Porque unha sanidade sen recursos, sen previsión e sen respecto cara a quen a sostén, non pode curar a ninguén. E hoxe, lamentablemente, a sanidade galega está enferma. Pero aínda estamos a tempo de curala, se temos a vontade e o valor de actuar", recalca Calvo.